وقتی هشت ساله بودم، در یک روز سرد زمسانی، پدرم در اثر تصادف، فوت شد، فقط زمستونش یادمه و اینکه کلاس سوم ابتدایی بودم، متولد نیمه اول هستم و شش سالگی رفتم مدرسه، سال ۱۳۵۶ بود، این را مطمئن هستم، چون بعضی از جریانات انقلاب سال ۱۳۵۷ را یادم هست و یادم هست که اون موقع، پدرم در قید حیات نبود، مادرم مدام گریه میکرد و فضای حزن و اندوه شدیدی بر خانه حاکم بود. بزرگتر که شدم، نوشته سنگ مزار مرحوم، همیشه برام سوال بود، وقتی از بزرگترها سوال کردم، گفتن که تاریخ فوت را اشتباه نوشتن، در حقیقت سنگی در کار نبود و قطعه سیمانی بود که توسط پسر عمویم نوشته شده بود. امسال برادرم طی تماسی بهم اطلاع داد که برای بابا، سفارش سنگ قبر کوچکی داده و تاریخ را اصلاح کرده، تاریخ را ۱۶ دی ماه ۱۳۵۶ گفت، به مادرم که گفتم، فرمودند که ۱۱ دی بوده، روز یک شنبه ای بود، ۲۱ روز از محرم گذشته بود، به شناسنامه مرحوم مراجعه شد و تاریخ تأیید شد، همان که مادر با دقت در خاطرش ضبط کرده و هر ساله، ما را به همین مناسبت دور هم جمع میکرد، اما من فکر میکردم که شاید تاریخ ایشان هم حدودی باشه و دقیق نباشه. در ادامه، تصویر سنگ مزار قدیم و جدید را ملاحظه بفرمایید.
خدا بیامرزتشون
ان شاالله مهمان سفره کرم حضرت امیر علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها باشند.
روح همه پدران خفته در خاک شاد …. سنگ قبر اول هم حس و حال عجیبی منتقل میکنه حسی که با سنگ قبر دوم قابل مقایسه نیست …خدارحمتشون کنه و شما و مادرتون محترمتون رو سلامت و پایدار.
یک عمـر علی گفت و در این دار مکافات با عشق علی شاه ولایت بـه جنان رفت. او ذکر حسین داشت به دل در همه احوال با عشق حسین ابن علی او ز جهان رفت … روحش شاد