مراسم ختم در مسجد

یکی از مشکلات رایج مساجد، تقاضای برگزاری مراسم ختم در آنها است، شاید در بعضی شهرها اصلاً مشکل نباشد و حتی برای مسجد درآمد زایی هم داشته باشد، از آنجا که تو اهواز و بالخصوص مناطق محرومش، همه چیز خاص و ویژه است، این مراسمات هم به گونه ای تبدیل به یک معظل اجتماعی شده اند، طرف حساب مسجد است و همه میخواهند به گونه ای خاص باشند. امروز، برای نماز صبح که رفتم مسجد، هوای غبارآلود اهواز، اثر چندانی بر من نگذاشت، وارد مسجد که شدم، بوی شدید سیگار، نفسم را گرفت، توی این مورد که آقای روحانی نمیتونه همنفس ما باشه و دلداریمون بده، پرسیدم قضیه چیه؟ فرمودند که دیشب یکی از همسایگان مسجد فوت کرده و اقوامشان، اینجا بودن، با وجود تذکر مبنی بر عدم استعمال دخانیات، متاسفانه گوش شنوایی بدهکار این حرفها نبود، (مسجد امام علی علیه السلام، اصلاً حیاط ندارد و پنجره ای برای تهویه هوا، در آن تعبیه نشده، لذا ممکن است تا چندین روز بوی سیگار تو سالن بمونه) تازه قرار بود تمام امروز را هم مسجد باشن، از حدود ۲ سال قبل و در پی ایجاد مشکلات اساسی برای نمازگزاران در اثر برگزاری مجالس ختم نا متعارف، ورود جمعیت زیاد زنان به مسجد و شیون و زاری هنگام برپایی نماز، طی جلسه ای همه متفق القول شدند که دیگر به احدی اجازه برپایی مجلس در مسجد داده نشود، متأسفانه در چند مورد بعضی از اعضای هیئت امناء زیرآبی رفته و تصمیم جمع را نقض نموده اند، همین باعث ایجاد توقع مجدد شد و همسایگان مسجد که خود را دارای حق آب و گل میدانند، اصلاً زیر بار مسأله شرعی حرمت مجالس و برنامه های منافی با نماز نمیروند، جالب این است که همسایه های مسجد اکثراً سالی یک بار اون هم برای نماز عید فطر، ممکن است پایشان را تو مسجد بگذارند. مثلاً همین امروز یه جوان حدوداً ۲۰ الی ۲۵ ساله ادعا میکرد که ۳۰ ساله همسایه مسجد هست و حق داره مراسمشون را بیاره تو مسجد، بنده بهش گفتم که حداقل ۶ سال است که اینجا ۳ وقت نماز میخونم و تا حالا شما را زیارت نکردم، این چه حق آب و گلی است که شما دارید؟ بلکه مسجد بر شما حق دارد و فردای قیامت شاکی خواهد شد.

بالاخره و با وجود مساجد و حسینه های متعدد که امکانات خوبی برای چنین مراسماتی میدهند، قانع نشدند و جهت پیگیری به اعضای مختلف هیئت امناء مراجعه نمودند، از آنجایی که همکاری و مساعدت افراد به حد اعلاء بوده، کسی قبول مسئولیت نمیکرد و همه میگفتند که اگر امام جماعت راضی شود، ما مشکلی نداریم، یعنی آدم بد قصه کسی نیست جز امام جماعت، بنده هم بهشون گفتم که مسأله شرعی است و میتوانید از مراجع معظم تقلید هم بپرسید. و ما علی الرسول الا البلاغ المبین. تازه این موضع گیری درست نیست که یک تصمیم جمعی فقط به یک نفر مسئول معرفی بشه، اون هم یک نفری که باید محل رجوع مردم باشه و در صورت اختلافات، مرجعشون باشه.