نظری در باره حکایت این روزهای سینا

آقا سینای عزیز ازم خواست تا در مورد پست جدیدش نظر بدم. دیدم مطلب زیاد شد گفتم یه پست بنویسم که با یک تیر دو نشان بزنم هم نظری در باره مطلب ایشان هم صفایی برای وبلاگ خودم 😀 . حکایت گرفتاری و سختی مادی و معنوی است. مطالبی به ذهنم رسید از کلمات نورانی اهل بیت که با کمی جستجو پیداشون کردم و براتون نقل میکنم. این را هم همیشه آویزه گوش خودمون بکنیم که ما در محل آزمایش و امتحان به سر میبریم، خداوند در قرآن کریم در جاهای متعددی این دنیا را محل امتحان توصیف فرموده، همه را به امتحان وعده داده و هیچ استثنایی را قائل نشده، یکی را با فقر و نداری و دیگری را با ثروت به مکنت. یکی را با محرومیت و دیگری را با بهره‌مندی، خلاصه همه به نوعی در این آزمون شرکت می‌کنند. در کلمات نورانی اهل بیت هم الی ماشاءالله در این موارد مطلب هست و دنیا را بازاری توصیف کرده که گروهی زیانکار و گروهی با سود کلان از آن خارج می‌شوند. در این میان سهم اولیاء و بزرگان دین آزمون‌های سخت و دشوار است بلاتشبیه مانند آزمون‌های درسی در مقاطع مختلف است، آزمون کلاس اول ابتدایی و آزمون‌های کارشناسی ارشد و دکترا هر گروه آزمون خود را دشوار میپندارند مگر کسانی که از هر حیث خود را آماده کرده باشند. یکی از آزمون‌های ما محبت و ولایت اهل بیت است که:

ولایت اهل بیت و دلباختگی به این خاندان بدون آمادگی برای رنج و محنت ها و با گریختن از انواع محرومیت ها امکان پذیر نخواهد بود، زیرا:

نازپرورده تنعم نبرد راه بدوست

عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد

حقیقی بودن علاقه درونی شخص، هنگامی نمایان می شود که فرد مورد امتحان قرار گیرد و حوادثی تلخ و ناراحت کننده در زندگی انسان رخ نماید، آن گاه است که دوستان حقیقی از دوستان مجازی جدا می گردند و گرنه در هنگام راحتی و آسایش هر کسی می تواند ادعای دوستی اهل بیت علیهم السلام را داشته باشد. آری راه عشق، راهی بس دشوار و رنج آور و بلاخیز است. عاشق صادق هرگز از رنج و بلای در راه دوست نمی ترسد بلکه با شوق و رغبت به استقبال آن می شتابد. امام علی علیه السلام می فرماید: «من تولانا فلیلبس للمحن اهابا;  هر کس ما اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله را دوست بدارد باید برای محنت ها پوستی دیگر بپوشد.» کنایه از اینکه آماده انواع بلاها و مشکلات باشد.

هر که در این بزم مقربتر است

جام بلا بیشترش می دهند

روایتی برای کسانی که از مشکلات مادی رنج میبرند:

مردى به محضر امام صادق علیه السلام رسید و از فقر و تنگدستى شکایت کرد.
امام علیه السلام به او فرمود: این طور نیست که تو مى گویى و من تو را فقیر نمى دانم .
عرض کرد: سرور من به خدا سوگند شما از وضع من خبر ندارى و نمونه هایى از فقر خود را ذکر کرد و امام علیه السلام سخن او را نمى پذیرفت تا اینکه از او سوال کرد اگر صد دینار به تو بدهند حاضرى از ولاین ما دست بردارى و از ما برائت جویى ؟
جواب داد: نه ، امام پیوسته رقم دینار را بالا برد و به هزارها دینار رسانید و آن مرد قسم می‌خورد که حاضر نیست با این مبالغ از ولایت ائمه علیهم السلام دست کشد.
آنگاه امام علیه السلام به او فرمود: آیا کسى که چیزى دارد که به هزارها دینار نمى فروشد فقیر است؟

عزیزان ما بهترین چیزها و نفیس‌ترین سرمایه‌ها را داریم اگر واقعاً پیروی از آنان را سرلوحه کارمان قرار دهیم و جز کلام آنان نشنویم و جز راهشان نپوییم تمام مصائب و گرفتاری‌های این جهان گذرا شیرینتر از هر لذتی خواهد بود کما اینکه سید الشهداء علیه السلام در اوج مصیبت و گرفتاری، همه آنها را در محضر خداوند ناچیز و آسان شمرده.

برای رعایت کپی رایت اعلام میکنم که بخش‌هایی را از دو جا کپی کردم که مطالعه همه مطالب اون جاها را توصیه میکنم.

لینک اول

لینک دوم