رنج و محنت اهالی حصیرآباد

در ابتدا عرض کنم که نام این پست موهم این نباشد که رنج و محنت اهای حصیرآباد فقط این مشکل است، بلکه یکی ار رنجها و محنتهای اهالی این منطقه محروم و شهید پرور، در حال حاضر است.

از مرداد ماه سال گذشته، خیابانهای ۱۱ الی ۱۴ منطقه حصیرآباد، توسط شرکت آب و به منظور تعویض لوله اصلی، حفاری شد، اهداف طرح، نوسازی شبکه آب عنوان شد که سبب تقویت فشار و جلوگیری از هدر رفت آب در زمین میشد، البته رسیدن به این اهداف مستلزم حفاری کل منطقه و تعویض همه لوله ها است، لکن نقطه شروعش از این خیابانها بود، طرحی که در بدترین شرایط ممکن حداکثر با شش ماه زمان به طور کامل جمع میشد، هم اکنون به سالگرد خود رسیده و فقط دو خیابان، عملاً به لوله های جدید وصل شده اند که ای کاش نمیشدند، فشار آب نه تنها بیشتر نشده بلکه حتی با پمپ، به حالت سابق خود نرسیده، مشکل دیگر، معطل ماندن طرح است، نه تکمیل میکنند و نه آسفالت، حداقل آسفالت دو خیابانی که کارشان تمام شده را انجام بدهند هم راضی هستیم، یک سال است که جای جای خیابانهای ۱۱ و ۱۲ که عملاً کارشان به اتمام رسیده، کنده کاری شده و هیچ مرجعی برای رسیدگی به آسفالتشان سراغ نداریم، شهرداری منطقه اصلاً جوابگو نیست، حداقل سه نفر از اعضای شورای شهر، توسط بنده و یکی از دوستان، از وضعیت مطلع هستند، آقایان سبزعلی پور، سواری و سعادت نیا، شبها، تماس که میگیریم، بعضاً جواب میدهند و کار را به ساعات اداری محول میکنند و خواستار تماس در روز میشوند، از صبح تا ظهر اگر تماس بگیرید یا جواب نمیدهند یا بعضاً بلایی سر تلفن می آورند که پیام میدهد، شماره مورد نظر در شبکه موجود نمیباشد.!!!.

اولاً روی سخنم با این بزرگواران است و خدمتشان عرض میکنم که انتخابات شورای شهر، نزدیک است و مردم منطقه محروم حصیرآباد که رأی نسبتاً بالا و تأثیر گذاری دارند، این بی مهری را فراموش نخواهند کرد.

ثانیاً با انتشار عکسهای رقت بار منطقه، و نشان دادن به همه، از کلیه دست اندرکارانی که میتوانند کاری از پیش ببرند، عاجزانه درخواست دارم، فکری به حال مردم مظلوم منطقه کنند. امام راحل میفرماید: یک موی سر این کوخ نشینان و شهید دادگان به همه کاخ ها و کاخ نشینان جهان شرف و برتری دارد. اگر واقعاً آلوده به حقوقهای نامتعارف و از مرفهین بی درد نشده اید و هنوز به آرمانهای امام و انقلاب، در عمل، پایبند هستید، فکر عاجلی برای حل این معظل نمایید.