عید سعید قربان

یکی از دوستان مومن، دو سه روز قبل، در اثر سوء تفاهمی ازم دلگیر شد، البته من هیچ وقت خودم را بی تقصیر نمیدونم و شاید ناخواسته حرفی زده باشم که موجبات ناراحتی اون بزرگوار را ایجاد کردم، امروز، روز تولدش بود، گفتم پیام تبریکی براش بفرستم و از دلش در بیارم، با کلی فکر و جستجو پیامی پیدا کردم و ویرایش کردم و براش فرستادم، بنده خدا جواب داد و تشکر کرد، اما خود پیام هم مشتمل بر مطلبی بود که موجبات ناراحتی دوباره را ایجاد کرد. 😀 رفتم مسجد و نماز عید را خوندم، بعد نماز، بر خلاف عید فطر، کسی عجله ای نداشت برای رفتن، من هم فرصت را مغتنم شمردم، بلند شدم و دو خطبه کوتاه گفتم. مسائل قربانی و یکی دوتا مساله دیگه، نگاه به جمع کردم و همه حضار عرب زبان بودن، بنده همیشه سعی در رعایت حقوق همه دارم و اگر حتی یک نفر غیر عرب تو مجلس باشه، به زبان عربی مطلب نمیگم، فارسی هم برام راحت تر هست و کلمات راحت تر جفت و جور میشن، این رویه بنده هم بعضاً مورد انتقاد بعضی از بزرگواران عرب قرار گرفته و ازم میخواستن که به زبان خودشون تکلم کنم، بنده هم به سیره علماء و رعایت مسائل اخلاقی در استفاده از زبانی که برای همه قابل فهم باشه استناد میکنم. خلاصه امروز در یک اقدام غیر منتظره کل مطالب را به زبان عربی، خدمت حضار محترم عرض کردم، بعد از اتمام، از اون طرف پرده، قسمت خانمها، یه خانم محترمی با ناراحتی فرمود که ما که نفهمیدیم شما چه گفتید 😀 . عذر خواهی کردم و گفتم که اگر اولش تذکر میدادید، فارسی میگفتم، البته اولش بنده عرض کردم که اینطوری که معلومه همه حضار عرب زبان هستند و از آن سو، اعتراضی نشد، بنده هم فکر کردم که ترکیب جمعیت خواهران هم مثل برادران هست. به هر حال این جریانات امروز و تو روز عید و ایجاد ناراحتی من را برآن داشت که اینجا مطلبی بنویسم و از همه عزیزانی که خواسته و ناخواسته موجبات ناراحتیشون را بوجود آوردم عذر خواهی کنم.

در پایان یاد لطیفه ای افتادم که بی ارتباط به موضوع امروزم نیست، میگن یه منبری بالای منبر بود، یکی از علمای بزرگوار وارد مجلس میشه، خطیب جهت رعایت احترام، میگه برای سلامتی علماء بلوات صلندی بفرستید. 😀 مردم هر طور بود صلوات فرستادند، دید خیلی ضایع شده، اومد درستش کنه، خطاب به اون عالم گفت: تشکر میکنم از اینکه تشریف آوردید و میخواست بگه لطف شما شامل حالمون شد به جاش گفت: لطف شما حامل شالمون شد. 😀