سرزمین موجهای آبی

امروز کم عقلی را به نهایت رسوندم و از صبح رفتم استخر موجهای آبی. کم عقلی از بابت اینکه آدم هزار کیلومتر راه بیاد برای زیارت، بعد یه روزش را کاملاً اختصاص بده به استخر و از زیازت محروم بشه. من تو برنامه های استخر پایه هستم و همیشه پیشقدم. اما این یکی را نمیخواستم برم، ولی طلبه ها اصرار کردن و به خاطر اونها قبول کردم که برم باهاشون. ساعت حدود ۱۰ صبح بود که وارد استخر شدیم، سانس تا ساعت ۱۱ شب ادامه داره اما به راننده مینی بوس گفتیم که ساعت ۳ بیاد دنبالمون. البته بعد به مدت یه ساعت تمدید شد. استخر اینجوری که تبلیغش میکردن نبود. توصیه میکنم اگه مشرف شدین مشهد براش وقت نذارید، ارزش نداره این همه پول بدین. از حرم خیلی دور بود و حدود نیم ساعت تو ماشین بودیم تا رسیدیم. الان تو فصل زمستون هستیم و زوار کمتر میان، اما با این حال خیلی شلوغ بود. خدا رحم کنه که تابستون چی میشه. بخشهای مختلف و متعددش فقط سرسره بود. سونا و جکوزیش خوب بود. همه مثل هم بودن، آدم بلاتشبیه یاد موسم حج میفته که همه مثل هم خودشون را پوشوندن. با این حال توی جکوزی پاسخگوی بعضی شبهات برادران نامرد و منحرف وهابی بودم 😀 ما را بگو که فکر کردیم با این لباس شناسایی نمیشیم. 😀 اذان ظهر که شد همه علمای اعلام و حجج اسلام با شلوار آستین کوتاه 😀 ایستادن به نماز. اونهایی که وضو نداشتن رفتن تو کار خشک کردن موهاشون و من و چند نفر دیگه که با وضو بودیم نماز ظهر و عصر را زود خوندیم و دوباره زدیم به آب. برای ناهار غذاهای مختلفی تو رستوران ارائه میشد. رستوران که چه عرض کنم، سر گردنه بود و قیمتهاش وحشتناک. تعداد زیادی از همراهان پیتزا ندیده، پیتزا خواستن، من هم طبق معمول تسلیم جمع بودم و چیزی نگفتم. البته خودم هم که پیتزا ندیده بودم و تا حالا فکر نکنم پیتزا خورده باشم. 😀 ، همچین بدم نیومد. البته بعد از خوردن پیتزا فهمیدم که چه چیز مزخرفیه. این بود گزارش امروز. وفتی برگشتیم از شدت خستگی از فیض نماز جماعت مغرب و عشاء هم محروم شدیم. علی مثل جنازه افتاده و من با بیحالی تمام این پست را نوشتم.