امشب، به اتفاق بعضی از دوستان، به عیادت یکی از بچه های بسیجی مسجد رفتم، بسیجی دلاور آقای … که در مصاف با تکفیریهای جنایتکار، مجروح شده و چند روزی هست که به اهواز منتقل شده، چند روز را در بیمارستان، بستری بوده و الآن که مرخص شده، به منزلشون رفتیم، حال مساعدی نداشت و از ترخیصش تعجب کردم، وقتی شرح حال و برخورد مسئولین بیمارستان را برام نقل کردن، تعجبم بیشتر شد، بنده خدا با بی توجهی عمومی مسئولین، مواجه شده بود، به گونه ای که اگر در اثر تصادف رانندگی، به بیمارستان، مراجعه میکرد، بیشتر مورد تکریم واقع میشد، حتی پول نسبتاً کلان بیمارستان را ازشون مطالبه کردن، که با گذاشتن کارت شناسایی و تعهد پرداخت، گذاشتن از بیمارستان خارج بشه، انگار کسی منتظر نبوده که بنده خدا زنده برگرده و حتماً باید شهید میشد تا مورد احترام و تکریم قرار بگیره،!!! عنوان شهید مدافع حرم، در ماه های اخیر، خیلی به گوش میرسه و شهدای گرانقدری در راه دفاع از حریم اهل بیت عصمت و طهارت، به فیض عظیم شهادت نائل اومدن، جنگ، حتماً مجروحینی هم داره، اما متأسفانه عنوان جانباز مدافع حرم را تا به حال نشنیده ایم، جا داره که مسئولین، عنایت بیشتری به این جان برکفان مدافع حرم داشته باشن، اینها هم، عزیزترین سرمایه خودشون را در این مسیر گذاشتن و آمادگی کامل برای شهادت داشتن، لکن در اثر جراحات وارده، امکان ادامه نبرد، برایشان میسر نبود و مقدر شده که برگردند و حکایت کننده، ایثار و رشادتهای شهدا و جانبازان مدافع حرم باشند و وجود عزیزشان، چراغی خواهد بود برای زنده نگه داشتن روحیه ایثار و مجاهده در راه حق.
بسم الله الرحمن الرحیم
والعاقبه للمتقین
چه منزلتی و چه مرتبتی انگار که بنا نیست مردان خدا و دوستان امیرالمومنین از غربت و مظلومیت در روزگار های مختلف خارج شوند و انگار غربت بهترین همنشین مردان خداست
خدا میداند که حتی عنوان شهادت هم در این زمانه برای چند روز گرم است و بعد از زمانی کوتاه کسی یادی نخواهد کرد