وفای به عهد و خوش قولی از صفاتی است که هر مومن باید داشته باشد، هم در قرآن بر آن تأکید شده و هم در روایات نورانی اهل بیت عصمت و طهارت، ادعا نمیکنم که مومنم و هیچ گاه نشده که خلف وعده بکنم، اما امشب یه نامه ای برام گذاشته بودن تو محراب، روی قرآن و به نوعی گله ای شدید اللحن در این باره ازم داشتن، من هم واقعاً هر چه فکر کردم، یادم نیومد، گفتم منتشرش کنم تا شاید بنده خدا بیاد و موضوع را شفاف و صریح بگه، ممکنه یادم رفته باشه، موضوعش در باره قولنامه و فروش منزل و ماشین هست، من نه خونه ای فروختم و نه قصد فروش دارم و نه ماشینی، فقط یک احتمال میاد تو ذهنم و اون اینه که خونه ای برای مسجد گرفتیم و قصد داریم اگر از همسایگان مسجد، کسی قصد فروش منزلش را داشته باشه، خونه متعلق به مسجد را بفروشیم و برای توسعه، هزینه کنیم. از قضا خونه مسجد هم برای اجاره خیلی طالب داره و هم برای خرید، البته نه برای موقعیت و کیفیتش، بلکه هر کی اومده خواسته به ارزانترین قیمت، معامله کنه، وقتی بهشون میگم که چرا به این قیمت؟ جواب میدن که آقا مال مسجده و باید ملاحظه کنید، اگر بخواهیم بخریم هم باید به گرانترین قیمت بخریم، توجیهشون اینه که برای مسجده و باید رضایت تام باشه و… حالا تصویر نامه را ملاحظه بفرمایید. البته بعضیا که مطلع شدن گفتن که شاید اصلاً برای شما ننوشته و اتفاقی افتاده اونجا که با توجه به وضع منبر و قرآنی که اونجا دارم، بعیده اینطوری بوده باشه.
سلام
به من قول دادید بیایید قم ولی نیامدید