حال و هوای این روزها

بعد مدتها یه فرصتی پیش اومد که یه پست بنویسم. این ایام حزن و اندوه را به همه عزیزان تسلیت عرض میکنم. دهه اول محرم با اینکه منبر نداشتم ولی سرم شلوغ بود. پنج روز اول حوزه هم باز بود و از روز ششم تعطیل شد. امسال اولین ماه محرمی هست که مسجدمون بسیج داره، هماهنگی منبریها طبق سنوات گذشته با من بود، هر سال دهه اول منبر عربی برگزار میشه، امسال بچه‌های بسیج گفتن که با توجه به اینکه اکثراً فارس زبان هستن و عربها فارسی را متوجه میشن، منبر را فارسی برگزار کنید. من که مطمئن بودم مورد غضب پیر مردها قرار میگیرم، پیشنهاد دادم که دو مجلس برگزار بشه اول عربی بعد بلافاصله فارسی. همون هم شد و دو مجلس بعد نماز تا شب دهم داشتیم. شب شام غریبان مجالس خودم شروع شد. من منبری خوبی نیستم و امسال قرار شد هر جا دعوتم کردن، در صورتی که وقت داشته باشم، قبول کنم. سالهای قبل معمولاً ایام فاطمیه تو مسجد خودمون منبر میرفتم. شب اول فقط یه مجلس داشتم تو یه تکیه که برای سه شب بود، شب دوم یه مجلس دیگه اضافه شد که برای یه دهه ادامه داره، البته شب اولش را موفق نشدم شرکت کنم، بنده خدایی که هماهنگی کرده آدرس را برام اس ام اس کرد که به طرز وحشتناکی اشتباه بوده. هر چی هم به گوشیش زنگ زدم جواب نداد ساعت حدود یازده شب، که دیگه کار از کار گذشته بود جواب داد و تازه آقا معترض بود که چرا سر وعده نیامدی و بندگان خدا را منتظر گذاشتی؟ جریان را که گفتم به سختی قبول میکرد، اما الحمدلله من معمولاً هیچ پیامی را پاک نمیکنم مگر اینکه مدت خیلی زیادی ازش گذشته باشه و الان یه سری پیام دادم که مال حدود دو سال پیش هست. به هر حال تونستم بی گناهی خودم را ثابت کنم و امشب اولین منبر را تو محل مورد نظر برگزار کردم.